Izložba Ane Cvijanović, kojom autorka zaokružuje temu svog doktorskog umetničkog projekata „Alijenacija subjekta – izložba tekstilnih prostornih formi“, materijalizuje njeno bavljenje otuđenim čovekom kao digitalnim entitetom. Ta materijalizacija savremenog vida otuđenja, likovni diskurs o odrođenom čoveku od sebe samog, u eri dominacije tehnologije i informacija, dat je objektima vretenastih asocijativnih oblika, grupisanim kao u kakvim izvanistorijskim kvaziporodičnim kontekstima. Primena tradicionalne tehnike kukičanja ističe sam proces stvaranja dela kojim autorka ispituje odnos između uma, odnosno intencije, memorije, mišljenja, kreativnosti i emocije, s jedne strane, i materije, s druge strane, u savremenom digitalnom svetu, ali i relacije prostora i vremena.
