Redovni profesor
(1907–1993)
Predmeti Istorija kostima, Teorija forme
Na Fakultetu primenjenih umetnosti od 1949. do 1968. godine i 1978-1985. godine.
Pavle Vasić se rodio u Nišu, 30. VIII 1907, a umro je u Beogradu 12. III 1993. godine. Maturirao je u III beogradskoj gimnaziji (1925) i učio slikarstvo u Umetničkoj školi (1922-1924). Nastavio je da se likovno obrazuje kod Jovana Bijelića (1926-1929), a uporedo studirao i diplomirao prava (1931). Završio je i studije istorije umetnosti (1947), zatim doktorirao (1956) sa temom Život i delo Anastasa Jovanovića, prvog srpskog litografa.
Bio je saradnik i član uređivačkog odbora Umetničkog pregleda, ubrzo i asistent Narodnog muzeja od 1939. godine. Tokom Drugog svetskog rata bio je ratni zarobljenik u Italiji i Nemačkoj. Po povratku iz zarobljeništva, bio je kratko referent za likovne umetnosti i pozorište u Ministarstvu prosvete DFJ, onda profesor u VII i IV beogradskoj gimnaziji (1946-50), zatim na Akademiji primenjenih umetnosti (1950-1968, 1978-1985), istovremeno na Filozofskom fakultetu (1952-1963), na Muzičkoj akademiji i Akademiji dramskih umetnosti u Beogradu (1962-1974) i na Akademiji umetnosti u Novom Sadu (1975-1980), gde je i jedan od osnivača Odeljenja likovnih umetnosti. Uz istoriju umetnosti, predavao je istoriju kostima, crtanje, slikanje, večernji akt i teoriju forme. Autor je dragocenih knjiga koje su neophodni priručnici generacijama stručnjaka i studenata.
Istoriji umetnosti se posvetio od 1938. godine. Ostvario je zapažene rezultate u istraživanju novije srpske umetnosti. Među prvima je ukazao na značaj srpsko ruskih veza za prihvatanje baroka u XVIII veku, otkrio mnogo nepoznatih autora i izvršio tačne atribucije i datovanja dela širom Srbije. Objavio je više pregleda srpske i evropske umetnosti: Uvod u likovne umetnosti, Evropska umetnost XVII veka, Evropska umetnost XVIII veka, Evropska umetnost XIX veka, Život i delo Anastasa Jovanovića, prvog srpskog litografa, Odelo i oružje, Živko Pavlović moler požarevački i njegovo doba, Nošnja naroda Jugoslavije kroz istoriju, Dimitrije Avramović, Doba baroka, Uroš Knežević, Uniforme srpske vojske 1808-1918, Primenjena umetnost u Srbiji 1900-1978, Doba umetnosti, Doba rokokoa i umetničke topografije Sremskih Karlovaca, Sombora, Pančeva i Kruševca (Matica srpska, Novi Sad 1978, 1984, 1989 i 1990).
Kao likovni kritičar oglasio se 1929, ali ozbiljnije tek od prikaza izložbi objavljenih 1938. u Umetničkom pregledu. Bio je hroničar likovnog života Beograda i Srbije, kao saradnik mnogih umetničkih časopisa i, posebno Politike (1950-1980), za koju je nastavio da piše do 1993. godine. Promovisao je mnogo mladih umetnika i donosio ocene koje su se vremenom u potpunosti potvrdile. Napisao je mnogo predgovora u katalozima samostalnih izložbi i monografskih studija. Autor je više tematskih izložbi i pregleda umetnosti
Za sobom je ostavio približno dvestotine pedeset ulja, na hiljade akvarela, crteža, skica studija, mnogo ilustracija, nacrta za kostim i tridesetak grafika. Njegovo stvaralaštvo pripada vodećim tokovima kolorističkog ekspresionizma, poetskog realizma i, donekle, onog socijalističkog po temama koje je obrađivao. Od sredine šeste decenije više nije mnogo slikao.
Učestvovao je na oko stotinu zajedničkih smotri srpskih i jugoslovenskih umetnika (1928-1991), a samostalno izlagao dvanaest puta (1973-1993).
Njegova dela čuvaju i izlažu Narodni muzej, Muzej savremene umetnosti, Istorijski muzej Srbije, Vojni muzej, PTT muzej, Muzej pozorišne umetnosti Srbije i Muzej grada Beograda, Galerija Matice srpske u Novom Sadu, narodni muzeji u Nišu, Požarevcu, Smederevskoj Palanci, Kruševcu, Šapcu, kao i u drugi muzeji i galerije širom Srbije.
Za dugogodišnji rad i uspešnu saradnju dobio je više medalja, plaketa, povelja, diploma i zahvalnica od mnogih uglednih muzeja, galerija i ustanova kulture. ULUPUDS je, 1995, ustanovio Nagradu Pavle Vasić, a od ove godine ulica u Beogradu nosi njegovo ime.
Samostalne izložbe:
- 1973. Beograd, Dom JNA, Iz beležnice ratnog zarobljenika
- 1974. Beograd, Galerija 73, Slikar i njegovo doba. Akvareli i crteži 1930-1940.
- 1977. Beograd, Galerija Kulturnog centra Beograda, Slike 1927-1965.
- 1980. Beograd, Galerija NU Braća Stamenković, Doba obnove. Crteži i akvareli
- 1983. Ljubovija, Narodni univerzitet Ljubovija, Crteži i akvareli iz 1947. i 1948.
- 1984. Beograd, UP Cvijeta Zuzorić, Slike i crteži 1927-1981.
- Zemun, Galerija Doma JNA, Hronika jednog doba
- 1987. Niš, Narodni muzej Niš, Slikarstvo Pavla Vasića (1927-1980)
- 1988. Vrnjačka Banja, Zamak kulture, Hronika jednog slikara. Crteži 1935-1982.
- 1989. Vrnjačka Banja, Zamak kulture; Čačak, Umetnička galerija Nadežda Petrović, Slikarstvo od početka 1927-1982.
- 1993. Beograd, Narodni muzej, Pavle Vasić – svedok epohe
Nagrade/priznanja:
- 1936. II nagrada na konkursu za Narodnu skupštine u Beogradu
- 1940. Orden sv. Save V stepena
- 1966. Orden zasluga za narod sa srebrnim zracima
- 1974. Oktobarska nagrada grada Beograda
- 1976. I nagrada za kostim u drami Smrt Stevana Dečanskog od Jovana Sterije Popovića
- 1977. Vukova nagrada
- 1979. Sedmojulska nagrada
- Orden rada sa crvenom zastavom
